Afgelopen week publiceerde de Volkskrant twee pittige verhalen over Mai Spijkers, de ronduit onaangename baas van uitgeverij Prometheus. Spijkers blaft zijn medewerkers publiekelijk af, roddelt over alles en iedereen, kan in razernij ontsteken over niets en laat zijn medewerkers marineren in angst. Dat onthulde Spijkers’ voormalige medewerker Ronit Palache, die de naam van Spijker overigens niet noemt. De redactie van de Volkskrant deed dat wel en interviewde 20 werknemers en oud-werknemers, waarvan er 16 het verhaal van Palache bevestigden.
Weerwoord kwam van de Vlaamse dichter Delphine Lecompte. Eveneens in de Volkskrant vergoelijkt zij bully’s als Spijkers: ‘Het leven is bruut en oneerlijk, en onze medemensen zullen ons soms schofferen, kwetsen, krenken, sarren, tergen, uitlachen en beledigen. Dan moet je gelaten in je haar krabben, een fles Martini in je keel gieten, opium roken en een salvo winden laten knallen’, aldus Lecompte.
Waar doet dit aan denken? Precies: aan de manier waarop seksueel wangedrag eeuwenlang werd goedgepraat. ‘Zo zijn mannen nu eenmaal, daar moet je als vrouw tegen kunnen, en anders moet je maar van je afbijten’. Maar de tijden zijn veranderd. Mannen komen niet langer weg met ongevraagde handtastelijkheden en avances. En de tijd is voorbij dat een baas een god was die alles met zijn personeel kon doen wat in hem opkwam. Van het aanstellen van vertrouwenspersonen, tot het formuleren van morele codes en uitvoeren anti-pestprogramma’s is er het afgelopen decennium meer gebeurd dan in de afgelopen honderd jaar. Onze sympathie ligt dan ook steeds vaker bij Ronit Palache en alsmaar minder bij Delphine Lecompte, hoe bloemrijk zij figuren als Mai Spijkers ook verdedigt.
Dat de Volkskrant zoveel aandacht besteedt aan het geval Spijkers, betekent dan ook niet dat pesten, intimidatie, discriminatie of andere vormen van grensoverschrijdend gedrag op het werk toeneemt. Wat het wel laat zien, is dat we het niet meer tolereren. Dat #metoo zich nu ook uitbreidt over andere vormen van machtsmisbruik dan enkel seksueel geweld. Dat we de twee verhalen over Mai Spijkers kunnen zien als een volgende stap in onze morele vooruitgang. We leggen onze morele lat alsmaar hoger.
Morele vooruitgang is het centrale thema van de Abdijsessie ‘Van heksenjacht tot homohuwelijk’. Daarin verkennen we hoe onze ideeën en opvattingen over maatschappelijke thema’s door de eeuwen heen verandert. Meer weten? Klik hier.